ilen-çalan

[i:len-çalan]

Daşrak garyndaş, kowum.

∙ Baýyň ilen-çalanlaryndan, dost ýarlaryndan başga-da gelenler kändi, ýene geljeklere-de garaşýardylar. Öňi bilen Aşyrdan aslap, onuň ilen-çalan onun ilen çalan ýerlerine aýlandylar. Atlanan atlylar Aşyryň ilen-çalanlarynyň tanyş-bilişlerinin baryna aýlanyp çyktylar. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

∙ Ilen-çalandan diňe obada bir inisi bardy. (N. Jumaýew, Syrly Gala)